در طول 50 سال گذشته ، سازمان ملل متحد ، فراز و نشیب های
زیادی را طی کرده است سازمان ملل به طور اعم و شورای امنیت و مجمع
عمومی به طور اخص، اقدامات فراوانی را در راستای حفظ صلح و امنیت
بین المللی انجام داده اند و در مقابل ، تحولات زیادی را نیز به خود
دیده اند در بررسی اعتبار قطعنامه های شورای امنیت، مهم آن است که
از چه دیدگاهی و در چه مقطعی آن را بر
دسته: علوم
سیاسی
بازدید: 5 بار
فرمت فایل: docx
حجم فایل: 153 کیلوبایت
تعداد صفحات فایل: 156
قیمت فایل: 5,500 تومان
پس از پرداخت، لینک دانلود فایل برای شما نشان داده می شود.
پرداخت و دانلود
پیشگفتار( تاریخچه و طرح بحث)
مقدمه
فصل اول : جایگاه و مکانیسم فعالیت شورای امنیت سازمان ملل
متحد
گفتار اول : علل وضرورت وجودی شورای امنیت
گفتار دوم : آیین کار شورا و نحوه ی رأی گیری
گفتار چهارم : شناسایی حق وتو
مبحث اول
: دیدگاه موافقین و مخالفین
مبحث دوم
: طرح موسوم به آچه سن و تعدیل حق وتو
گفتار اول : انواع صلاحیت شورای امنیت
مبحث اول
: صلاحیتهای خاص
مبحث دوم
: صلاحیتهای مشترک
گفتار دوم : نظریه های راجع به صلاحیت شورای امنیت
مبحث اول
: نظریه ی مبتنی بر صلاحیت موسع شورای
امنیت
مبحث دوم
: نظریه ی مبتنی بر صلاحیت مضیق شورای امنیت
گفتار سوم : تلاش جهت تقویت دیدگاه مربوط به صلاحیت موسع
شورای امنیت
مبحث اول
: انطباق نظـریه مربوط به صلاحیت موسـع شورای امنیت با
ماهیت
حقوقی آن
مبحث دوم
: نقد ماهیت صرفا حقوقی شورای امنیت
گفتار چهارم : حدود صلاحیت شورای امنیت در شناسایی موارد
تهدید و نقض
صلح و عمل تجاوز ( ماده 39 منشور)
گفتار اول : نقش شورای امنیت در حل و فصل مسالمت آمیز
اختلافات بین المللی
گفتار دوم : اقدامات اجرایی و اجبار کننده ی شورای امنیت
مبحث اول
: اقدامات اجبار کننده ی غیرقهری
مبحث دوم
: اقدامات اجبار کننده ی قهری
گفتار سوم : مداخله به منظور جلوگیری از تولید و توسعه ی
سلاح های کشتـار
جمعی (مصادیق عینی)
مبحث اول
: در عراق
مبحث دوم
: در کره شمالی
گفتار چهارم : مداخله ی بشر دوستانه به منظور جلوگیری از
نقض حقوق بشر
( نمونه های عینی)
مبحث اول
: در کردستان عراق
مبحث دوم
: در سومالی
مبحث سوم
: در بوسنی و هرزه گوین
مبحث
چهارم: در رواندا
مبحث
پنجم : در هائیتی
گفتار اول : اعتبار تصمیمات و محدوده ی صلاحیت شورای امنیت
مطابق منشور
مبحث اول
: محدودیتهای کلی و عام
مبحث دوم
: محدودیتهای موردی و خاص
گفتار دوم: مشروعیت اقدامات شورای امنیت و اصل حاکمیت
دولت ها
مبحث اول
: ارزش حقـوقی اقدامات شـورای امنیـت در تقابل با اصـل
حاکمیت
دولتها
مبحث دوم
: ارزش حقـوقی اقدامات شـورای امنیـت در تقابل با اصـل
تساوی
حاکمیت دولتها
گفتار سوم : الزام آور بودن قطعنـامه ها برای اعضای سـازمان
ملل ( تحلیل ماده‌ی 25 منشور)
مبحث اول
: بررسـی دیدگاههای مختلف در خصوص قلمـرو اعمال ماده ی
25
منشور
الف :برداشت موسع و مضیق از ماده ی 25 منشور
ب: برداشت بینابین یا مختلط
( دلایل اثباتی)
مبحث دوم
: عملکرد دولتها و ضرورت توسل به ماده ی 25 منشور
فصل سوم : مکانیسمهای نظارت بر تصمیمات و اقدامات شورای
امنیت سازمان ملل متحد
گفتار
دوم : صلاحیت قضایی دیوان بین المللی دادگستری و امکان
کنترل
اعتبار
قطعنامه های شورای امنیت
مبحث اول : فرض رسیدگی همزمان شورای امنیت و دیوان بین
المللی
به یک مساله ی واحد
مبحث دوم :
مصلحت گرایی دیوان بین المـللی دادگســتری و معضـل
اعتبار قطعنامه های شورای امنیت 141
نتیجه گیری
منابع و مآخذ
پس از پایان یافتن جنگ جهانی اول، کنفرانس صلحی در پاریس
تشکیل شد که اولین دستور جلسه اش حل مسالمت آمیز مناقشات بین
کشورها بود. پیش نویس مشترک آمریکا و بریتانیا( پیش نویس هوست
میلر) مبنای بحث درباره ی تشکیل جامعه ی ملل قرار گرفت . کمیسیون
ویژه ای مرکب از 19 عضو، تحت سرپرستی رئیس جمهور آمریکا و
دروویلسون تشکیل شد تا میثاق جامعه ی ملل را تهیه نماید، این
میثاق در 28 آوریل 1919 مورد تائید تمام اعضای مربوطه قرار گرفت و
26 ماده‌ی اول آن جزء پیمان ورسای درآمد. این میثاق به نحوی صریح
و دقیق استقرار جامعه ی ملل را به نام
« طرفین معظمین متعاهدین» اعلام داشت و هدفهای بزرگی چون جلوگیری
از جنگ و حل مسالمت آمیز مناقشات را تعیین کرد. صلاحیت این سازمان
در مورد مقابله با تهدیدات صلح از هر طرف اعلام شده بود و مقرر
گردیده بود که داوریها و مصالحه های آن شامل تمام مناقشات شود.
جامعه ی ملل همچنین می بایست همکاریهای بین المللی در زمینه های
اقتصادی و اجتماعی را افزایش دهد و نیز وضع موجود مقرر شده در
کنفرانس صلح پاریس 1920 را حفظ کند، بنابراین با این زمینه ی قبلی
بود که نقش مدیریت کشورهای برنده ی جنگ به جامعه ی ملل منتقل شد.
(اداره ی نظام قیمومت و حفظ اقلیتهای ملی، همراه با سایر وظایف
اداری، نمونه هایی از این نقش بودند).
اما با وقوع جنگ جهانی دوم جامعه ی ملل تجربه ی دلسرد کننده
ای بیش نبود. این سازمان نه تنها به اهداف بلند پروازانه و
اتوپیای خویش دست نیافت، بلکه در هدف اصلی و اولیه ی خود که همانا
حفظ صلح و امنیت بین المللی بود، ناکام ماند. گر چه دوران حیات
جامعه ی ملل ، کوتاه (20 سا ل ، 1940-1920) و آشفته، موفقیت آن
زودگذر و عاقبتش ملال انگیز بود، لکن جایگاهی بس مهم را در تاریخ
برای خود حفظ نموده است. جامعه ی ملل نخستین حرکت موثر در جهت
ایجاد نظام سیاسی و اجتماعی جهانی بود که در آن منافع مشترک بشریت
در ورای سنن ملی، اختلاف قوی و نژادی یا جدایی جغرافیایی قابل
رؤیت و خدمت بود. وقوع جنگ جهانی دوم لزوم سازمانی کارآمدتر و
دارای توانایی عملکرد بیشتر را بیش از پیش نمایان ساخت. در 14 اوت
1941 پیمان آتلانتیک به امضای روزولت، رئیس جمهور آمریکا و چرچیل،
نخست وزیر بریتانیا رسید. در این اعلامیه، دو سیاستمدار، علاوه بر
ذکر اصولی مانند عدم توسعه طلبی ارضی، حقوق مساوی ملل اعم از غالب
و مغلوب در انتخاب نحوه ی حکومت خود، دسترسی همه ی ملل به منابع
اقتصادی طبیعی و بازرگانی، خودمختاری و خلع سلاح، اظهار
امیدواری کردند که پس از شکست آلمان ، صلح برقرار و امنیت برای
همه تأمین گردد.
در اول ژانویه ی 1942 بیست کشور از جمله آمریکا علیه فاشیسم
وارد جنگ شدند و همان روز اعلامیه ای را امضا کردند که به اعلامیه
ی ملل متحد معروف است. در این اعلامیه پس از قبول اصول پیمان
اقیانوس اطلس ( پیمان آتلانتیک) امضاء کنندگان موافقت کردند که
تمام قوای نظامی و اقتصادی خود را علیه دول محور به کار انداخته و
هیچ کدام با دشمنان ، صلح جداگانه نخواهند داشت، ولی اشاره‌ای به
ایجاد یک سازمان برای برقراری صلح و امنیت نکردند و فقط در
کنفرانس مسکو در اکتبر 1943 بود که 4 دولت آمریکا، شوروی،
بریتانیا و چین لزوم ایجاد یک سازمان بین المللی را که براساس
«مساوات کلیه ی دول و به منظور تأمین صلح و امنیت» باشد اعلام
داشتند و در کنفرانس تهران( سال 1943) روزولت، استالین و چرچیل
مسئولیت خود و کلیه‌ی دول متحد را در ایجاد یک صلح دائم و دور
کردن خطر جنگ برای نسل های آینده اعلام نمودند ، اما اولین قدم
عملی برای ایجاد سازمان ملل متحد در اوت 1944 در دمبارتون اوکس
(Dumbarton Oaks) برداشته شد که در آن پیشنهادهایی مطرح شد که در
طرح اولیه ی آن سازمان
می بایست از همه جهت پیشروتر از جامعه ی ملل باشد. در فوریه‌ی
1945 روزولت، استالین و چرچیل به منظور بحث، پیرامون پیشنهادهای
مطرح شده در دمبارتون اوکس و تصمیم گیری درباره ی تشکیل کنفرانس
بین المللی برای ایجاد سازمان آینده در یالتا با یکدیگر ملاقات
کردند. در این کنفرانس بود که موضوع رأی در شورای امنیت
مورد بحث واقع و طریقه ی اکثریت آراء در مسائل تشریفاتی و آیین
نامه ها و اکثریت آراء که در آن الزاماً باید 5 رأی
اعضاء شورا( آمریکا، شوروی، چین، فرانسه و انگلیس) گنجانده شود،
برای مسائل مهم برقرار شد و در این کنفرانس ( یالتا) تصمیم گرفتند
که در 25 آوریل 1945 کنفرانسی در سان فرانسیسکو برای تهیه ی
اساسنامه ی سازمان ملل بر طبق اصول پذیرفته شده در دمبارتون اوکس
ترتیب دهند. به موازات اولیه ی جنگ در فاصله ی 25 آوریل تا 26
ژوئن 1945، 50 کشور به منظور بحث درباره ی سازمان بین المللی در
سان فرانسیسکو با یکدیگر ملاقات و در 26 ژوئن 1945 منشور سازمان
ملل متحد را امضاء کردند. ( تعداد شرکت کنندگان که دراکتبر آن سال
قطعنامه ی کنفرانس را امضاء کردند به 51 دولت رسید) و در 31
ژوئیه‌ی 1947 جامعه ی ملل رسماً منحل و سازمان ملل جانشین آن
شد.
در بررسی تمایز بین میثاق و منشور می توان موارد ذیل را
مورد اشاره قرار داد:
1- منشور اهمیت فراوانی برای مسائل اقتصادی و اجتماعی قائل
است. بدین منظور یکی از ارکان اصلی سازمان ملل به نام شورای
اقتصادی و اجتماعی نامیده شده است، درحالی که جامعه ی ملل فاقد
چنین رکنی بود و نسبت به مسائل اقتصادی و اجتماعی چنانچه شایسته
بود ، توجه نمی کرد.
2- وظایف و حدود اختیارات شورا و مجمع در منشور نسبت به
میثاق به مراتب واضح تر ، مشخص تر و معین تر است.
3- در جامعه ی ملل برای اتخاذ تصمیم ( به استثنای موارد
خاص) در شورا و یا مجمع، اتفاق آراء اعضای حاضر، لازم بود، در
حالی که در سازمان ملل تصمیمات شورای امنیت با 9 رأی
و تصمیمات اساسی مجمع عمومی با دو سوم آرای اعضای حاضر و
رأی دهنده و سایر تصمیمات با اکثریت نسبی ( نصف به
علاوه ی یک ) اعضاء حاضر رأی دهنده اتخاذ می
شود.
4- اصلاح و تغییر میثاق وقتی به مورد اجرا گذاشته می شد که
از طرف تمام اعضای شورا و اکثریت اعضای مجمع به تصویب می رسید.
بنابراین در این مورد هر یک از اعضای شورا اعم از کوچک یا بزرگ
دارای حق وتو بودند. در صورتی که در منشور فقط اعضای دائمی شورای
امنیت برای دادن قدرت اجرایی به تغییرات مصوب عملاً دارای حق وتو
هستند.
5- در منشور قواعدی راجع به سرزمین های غیرخود مختار وجود
دارد، ( مواد 73 و 74) که برای تمام کشورهای عضو سازمان، الزام
آور است. درصورتی که میثاق فاقد چنین قواعد و اصولی بود. علاوه بر
این نظام قیمومت منشور، جامع تر و مترقی تر از نظام قیمومت میثاق
جامعه ی ملل است.
6- در منشور عملیات و قراردادهای ناحیه ای به منظور حفظ صلح
و امنیت بین المللی به طور وسیع تری نسبت به میثاق درنظر گرفته
شده است.
7- منشور به مراتب بیش از میثاق براساس پیشگیری پایه گذاری
شده است تا بر اساس درمان درد پس از بروز حادثه، به همین دلیل
منشور برای مسأله ی همکاری و تعاون بین المللی در امور اقتصادی و
اجتماعی ، حقوق بشر و آزادی های اساسی ، منافع و رفاه عمومی مردم
دنیا و مردم سرزمین های مستعمره ی غیرخود مختار، اهمیت فراوانی
قائل شده است.
در طول 50 سال گذشته ، سازمان ملل متحد ، فراز و نشیب های
زیادی را طی کرده است. سازمان ملل به طور اعم و شورای امنیت و
مجمع عمومی به طور اخص، اقدامات فراوانی را در راستای حفظ صلح و
امنیت بین المللی انجام داده اند و در مقابل ، تحولات زیادی را
نیز به خود دیده اند. در بررسی اعتبار قطعنامه های شورای امنیت،
مهم آن است که از چه دیدگاهی و در چه مقطعی آن را بررسی نمائیم.
از دیدگاه منشور بررسی کردن با بررسی از دیدگاه عملی و بررسی در
سالهای اولیه ی سازمان با سالهای اخیر کاملا متفاوت است. مطابق
منشور ، مسئولیت اولیه ی حفظ صلح و امنیت بین المللی به عهده
شورای امنیت گذارده شده است و مجمع عمومی در این وادی یک نقش فرعی
ایفا می نماید. در سالهای اولیه به دلیل به بن بست رسیدن شورای
امنیت در پی وتوهای مکرر اعضای دائم شورای امنیت و به دلیل افزایش
تعداد اعضای مجمع عمومی به نفع کشورهای جهان سوم، مجمع عمومی ، از
قدرت فوق العاده زیادی برخوردار شد، به طوری که کاملاً با آنچه که
در منشور برای آن درنظر گرفته شده بود، متفاوت بود. اما از اواسط
دهه ی 80 به بعد، به دلیل نزدیک شدن ابرقدرتها و اعضای دائم شورای
امنیت به یکدیگر ، شورای امنیت به قدرت پیش بینی شده در منشور دست
پیدا می کند. در این دوران، دول بزرگ به این نتیجه رسیدند که تضاد
موجود میان آنها وعدم تفاهم که در طول سه دهه از عمر سازمان ملل
بین آنها وجود داشته است، منجر شده است به اینکه کشورهای جهان سوم
هر چه بیشتر در این میان سود برده و در واقع ضرر اصلی متوجه
کشورهای بزرگ شود ، در پی درک این واقعیت بود که دول بزرگ به این
نتیجه رسیدند که باید هر چه بیشتر به هم نزدیک شوند.
با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و سقوط نظام دوقطبی، تفاهم
در شورای امنیت هر چه بیشتر تجلی پیدا می کند و شورای امنیت در
مقابل چشم همگان، یکه تاز در حفظ صلح و امنیت بین المللی می شود و
نمود آن در مفاهیمی مانند جنگ عراق و کویت یا بحران سومالی،
هائیتی و .. به چشم می خورد. با وجود آنکه شورای امنیت اقدامات
فراوانی را در راستای حفظ صلح و امنیت بین المللی انجام داده است،
ولی این واقعیت را نباید فراموش کرد که شورا همواره در راستای
قدرتهای بزرگ عمل کرده است و هر جا که علیه منافع یکی از اعضای
دائم بوده است ، با اعمال وتو ، شورای امنیت از انجام هر گونه
اقدامی عاجز مانده است. در این میان نکته ی دیگری که باید به آن
توجه شود، آن است که تئوریسین های مختلف، دیدگاههای متفاوتی در
قبال مسئولیت حفظ صلح شورا دارند و هر یک با توجه به منافع دول
متبوع خود ، صلاحیتهای آن را به طور متفاوت تفسیر می کنند، به
عنوان مثال، تئوریسین های دول غربی و اعضای دائم شورای امنیت ،
صلاحیت شورا را نامحدود تلقی می کنند و معتقدند که شورا حتی در
زمینه‌ی مسائلی که در منشور نیز در حیطه ی صلاحیت شورا ذکر نشده،
می تواند اعمال صلاحیت کند. این گروه، برای شورای امنیت یک سرشت
سیاسی قائلند و می گویند که شورا محدود به منشور نیست. در مقابل ،
تئوریسین های جهان سوم معتقدند که صلاحیت شورای امنیت در حفظ صلح
و امنیت بین المللی محدود به مفاد مذکور در منشور است وشورا حق
ندارد خارج از صلاحیت خود عمل کند
قیمت فایل: 5,500 تومان
پس از پرداخت، لینک دانلود فایل برای شما نشان داده می شود.
پرداخت و دانلود
دسته: 